του Γεράσιμου Γ. Γερολυμάτου
Από όλες τις προθέσεις της Ελληνικής γλώσσας, αυτή που είναι η πιο σημαντική στην Ελλάδα του σήμερα, είναι η πρόθεση "παρά", που πήρε τα πρωτεία από το "συν".
Η πρόθεση "συν" με τις τόσο ωραίες "συν"θέσεις της, όπως είναι η συναλληλία, η συντροφικότητα, η συνεργασία, η συμπόρευση, το συναίσθημα, έχει αντικατασταθεί πια από την πρόθεση "παρά" και τα "παρά"γωγα της. Με λέξεις, όπως η παρανομία, ο παραλογισμός, η παραβίαση, η παραχώρηση, η παράκρουση, η παράλυση, η παράσταση...
Δεν θα ήταν υπερβολή να πει κάποιος, ότι η πρόθεση "παρά" κυβερνά αυτήν τη χώρα, αν δίπλα στη λέξη κράτος παραθέσει και το παρακράτος!
Όπως ακριβώς και δίπλα στην Οικονομία την παραοικονομία,
στην Παιδεία την παραπαιδεία,
στην πολιτική την παραπολιτική,
στην Δικαιοσύνη το παραδικαστικό,
στην Θρησκεία, το παραθρησκευτικό
κλπ, κλπ...
Έτσι, καταφέραμε στην Ελλάδα, να μετατρέψουμε και το κατά φύση σε παραφύση...
Το ακούτε εσείς εκεί, που έχετε πέσει στα τέσσερα;;
Το άσχημο είναι, πως τους αρέσει κιόλας!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου