Παρασκευή 3 Οκτωβρίου 2014

Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη

Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη
Δικαιώματα -Υποχρεώσεις Παρακτίου Κράτους και άλλων Κρατών

(Σύμφωνα με τη νέα Σύμβαση για το δίκαιο της θάλασσας)

Γράφει ο Αντιναύαρχος ε.α. Δρ. Στυλιανός Πολίτης

Αποκλειστική οικονομική ζώνη είναι μια περιοχή που αρχίζει αμέσως μετά τη χωρική θάλασσα. Η ζώνη αυτή περιλαμβάνει τον υδάτινο χώρο, το βυθό της θάλασσας και το υπέδαφός του. Σε έκταση μπορεί να φθάνει μέχρι την απόσταση των διακοσίων μιλίων από εκεί που μετρά το παράκτιο κράτος τη χωρική του θάλασσα. Ο βυθός και το υπέδαφος αυτής της περιοχής διέπεται από το καθεστώς της υφαλοκρηπίδας όπου το παράκτιο κράτος έχει σε όλες τις περιπτώσεις κυριαρχικά δικαιώματα για εξερεύνηση και εκμετάλλευση των φυσικών πόρων της. Γενικά τo παράκτιο κράτος στην δική του αποκλειστική οικονομική ζώνη έχει δικαιώματα, δικαιοδοσίες, καθώς και υπoχρεώσεις Τα δικαιώματα του είναι κυριαρχικά πoυ απoσκoπoύν στην εξερεύνηση, εκμετάλλευση, διατήρηση και διαχείριση όλων των φυσικών πόρων, την παραγωγή ενέργειας από τα ύδατα, τα ρεύματα και τους ανέμους. Οι δικαιοδοσίες του είναι σχετικές με την επιστημονική έρευνα και τη δημιουργία σταθερών εγκαταστάσεων για τους σκοπούς του. Τέλος οι υποχρεώσεις του έχουν σχέση με την προστασία του περιβάλλοντος, την ασφάλεια της ναυσιπλοΐας γύρω από δικές του εγκαταστάσεις και κυρίως με τον προσδιορισμό των αλιευτικών δυνατοτήτων τoυ σε συνδυασμό με τoν καθορισμό τoυ επιτρεπόμενου ορίου αλιεύσεως.
  
Όπως αντιλαμβανόμεθα, στο καθεστώς της αποκλειστικής οικονομικής ζώνης μέχρι τα διακόσια μίλια, ουσιαστικά συγχωνεύτηκε και αφομοιώθηκε το καθεστώς της υφαλοκρηπίδας. Η έννοια της υφαλοκρηπίδας υπάρχει σήμερα στο διεθνές δίκαιο για κράτη σαν την Ελλάδα, που δεν έχουν ακόμα αποκλειστική οικονομική ζώνη καθώς και για μια άλλη περίπτωση που δεν μπορεί να έχει εφαρμογή στα δικά μας γεωγραφικά και γεωλογικά δεδομένα. Στο σημείο αυτό πρέπει να επισημάνουμε το εξής: Τα δικαιώματα στην υφαλοκρηπίδα υφίστανται ανεξάρτητα από την έκφραση της βουλήσεως του παρακτίου κράτους, δηλαδή είτε έχει κάνει σχετική διακήρυξη είτε όχι. Για την αποκλειστική οικονομική ζώνη όμως, δεν συμβαίνει το ίδιο. Το παράκτιο κράτος χρειάζεται να κάνει σχετική διακήρυξη για να μπορέσει να αποκτήσει εκεί τα προβλεπόμενα από το διεθνές δίκαιο δικαιώματα.

Το εύρος των διακοσίων μιλίων της αποκλειστικής οικονομικής ζώνης ενός κράτους δεν εξαντλείται όταν συναντά την οικονομική ζώνη ενός άλλου κράτους. Στα σημεία δηλαδή που οι ακτογραμμές μεταξύ δύο κρατών απέχουν λιγότερο από το άθροισμα τους εύρους των αποκλειστικών τους ζωνών και αυτές συναντώνται. Τότε πρέπει να γίνει μια οριοθέτηση που στην πράξη παρουσιάζει σημαντικές δυσκολίες, ίσως και μεγαλύτερες από εκείνες της υφαλοκρηπίδας! Ειδικά για την Ελλάδα το πρόβλημα έχει πολλές πτυχές, δεδομένου ότι η Τουρκία που δεν είναι μέρος στη νέα Σύμβαση, αμφισβητεί τη δυνατότητα εφαρμογής ακόμα και του εθιμικού διεθνούς δικαίου, ισχυριζόμενη χωρίς επιστημονικά επιχειρήματα ότι ειδικά στο Αιγαίο πρέπει να ισχύει ένα ξεχωριστό νομικό καθεστώς. Το πρόβλημα γίνεται μεγαλύτερο με μια σημαντική παράληψη από μέρους μας: δεν έχουμε επεκτείνει τη χωρική μας θάλασσα μέχρι το νόμιμο όριο των δώδεκα ναυτικών μιλίων από τις ακτογραμμές μας για να μπορέσει να προσδιορισθεί επακριβώς η προς οροθέτηση περιοχή γιατί όπως είπαμε η αποκλειστική οικονομική ζώνη ξεκινά εκεί που τελειώνει η χωρική θάλασσα. (Η επέκταση αυτή μπορεί να γίνει απλά με την έκδοση ενός Προεδρικού Διατάγματος, μετά πρόταση του Υπουργικού Συμβουλίου. Η οριοθέτηση της χωρικής θάλασσας είναι απλούστατη γιατί δεν είναι απαραίτητη μια διεθνής συμφωνία ούτε χρειάζεται κάποια δικαστική απόφαση ή κάτι άλλο. Αρκεί η εφαρμογή της μέσης γραμμής).

Σημαντική υποχρέωση του παρακτίου κράτους είναι ο προσδιορισμός των αλιευτικών δυνατοτήτων τoυ και ο καθορισμός τoυ επιτρεπόμενου oρίoυ αλιεύσεως. Η διαφορά μας δίνει το πλεόνασμα το οποίο έχουν δικαίωμα να αλιεύουν άλλα κράτη της ιδίας περιοχής. Ποια είναι αυτά τα κράτη; Τα περίκλειστα και τα γεωγραφικώς μειονεκτούντα. Περίκλειστα είναι τα κράτη που δεν βρέχονται από θάλασσα. Στην τρίτη Διάσκεψη για το δίκαιο της θάλασσας εμφανίσθηκαν 29, από τα 30 κράτη άνευ ακτών πoυ υπήρχαν τότε. Σήμερα, με την κατάρρευση τoυ παραπετάσματος και τη διάλυση της Σοβιετικής Ενώσεως και της Γιουγκοσλαβίας τα κράτη αυτά έγιναν 42. Ανάμεσα τους και το γειτονικό μας κράτος με πρωτεύουσα τα Σκόπια! Γεωγραφικώς μειονεκτούντα είναι  κράτη που μπορεί να βρέχονται ακόμα και από κλειστές ή ημίκλειστες θάλασσες και ανήκουν σε μια από τις παρακάτω κατηγορίες: στην πρώτη κατηγορία κατατάσσονται, τα κράτη που λόγω της γεωγραφικής μορφολογίας τους δεν μπορούν να ικανοποιήσουν τις ανάγκες διατροφής σε ψάρια ενός μέρους ή και του συνόλου του πληθυσμού τους και γι’ αυτό κατ’ ανάγκη εξαρτώνται άμεσα από την αλιεία στις αποκλειστικές οικονομικές ζώνες άλλων κρατών της περιοχής ή υποπεριοχής τους. Στην δεύτερη κατηγορία, κατατάσσονται αυτά που δεν μπορούν να διεκδικήσουν δικές τους αποκλειστικές οικονομικές ζώνες. Στην τρίτη Διάσκεψη εμφανίσθηκαν 26 γεωγραφικώς μειονεκτούντα κράτη. Ανάμεσα τους η Ελλάδα, η Βουλγαρία και η Τουρκία!

Η συμμετοχή των γεωγραφικώς μειονεκτούντων κρατών αλλά και των περίκλειστων σε αποκλειστικές ζώνες βασίζεται σε διατάξεις της Συμβάσεως μη αυτοδύναμης εφαρμογής. Γι' αυτό απαιτείται η σύναψη συμφωνιών για τoν καθορισμό των όρων και των τρόπων της συμμετοχής με σκοπό την προστασία των οικονομικών συμφερόντων του παράκτιου κράτους. Πρέπει απαραίτητα να ληφθεί υπόψη η έκταση συμμετοχής που μπορεί ήδη να έχουν αυτά τα κράτη σε άλλες αποκλειστικές οικονομικές ζώνες και γενικά να ληφθούν υπόψη όλες oι οικονομικές και γεωγραφικές συνθήκες. Τα περίκλειστα κράτη καθώς και τα γεωγραφικώς μειονεκτούντα δεν μπορούν να μεταβιβάζουν τα αλιευτικά τoυς δικαιώματα σε τρίτα κράτη χωρίς τη συμφωνία όλων των ενδιαφερομένων κρατών. Μπορούν όμως να δέχονται κάθε είδους τεχνική βοήθεια τόσο από τρίτα κράτη όσο και από διεθνείς οργανισμούς. Κατά τα άλλα έχoυν τις υπoχρεώσεις πoυ έχει κάθε κράτος τo oπoίo συμμετέχει στην εκμετάλλευση μιας ξένης αποκλειστικής οικονομικής ζώνης, να σέβονται δηλαδή και να εφαρμόζουν τα μέτρα διατήρησης των βιολογικών πόρων της αποκλειστικής οικονομικής ζώνης, σύμφωνα με τους νόμους και τους κανονισμούς τoυ παράκτιου κράτους και γενικά να σέβονται όλα τα δικαιώματα τoυ παράκτιου κράτους.

Όπως είδαμε η Χώρα μας συνορεύει με τέτοια κράτη ενώ υπάρχουν και άλλα στην ευρύτερη περιοχή μας. Αυτό θα πρέπει να το έχουμε υπόψη σε όσα λέγονται για μια δική μας αποκλειστική οικονομική ζώνη, καθώς είναι πολύ πιθανόν να μας ζητήσουν πρόσβαση εκεί, όπως έχουν δικαίωμα! Είμαστε έτοιμοι να διαχειριστούμε σωστά αυτό το ενδεχόμενο; Διαθέτουμε το κατάλληλο νομικό πλαίσιο; Μήπως θα έπρεπε να είχαμε δώσει μεγαλύτερη έμφαση στην ανάπτυξη του αλιευτικού μας στόλου; Αναμφίβολα μια αποκλειστική οικονομική ζώνη θα ήταν ότι καλύτερο! Τα πράγματα όμως δεν είναι τόσο απλά όσο νομίζουν κάποιοι που τριγυρνούν στα τηλεοπτικά κανάλια. Απαιτείται πολύ μεγάλη και καλή οργάνωση αρμοδίων υπηρεσιών, ανάλογη υποδομή και σχολαστική προετοιμασία για την αντιμετώπιση των προβλημάτων που θα προκύψουν. Το πιο σημαντικό και δυσεπίλυτο ζήτημα είναι εκείνο της οριοθετήσεως και θα ήταν ασυγχώρητο λάθος να ξεκινήσουμε όλα αυτά χωρίς να έχει προηγηθεί η επέκταση της χωρικής μας θάλασσας στα δώδεκα μίλια.



dotnews.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου